شاکد

به گفته شاکد، ایمان به رویداد فرا زندگی در این زمین، از قدیمی‌ترین کتاب مقدس زرتشتی، گاتاس بدست آمده‌است. این ایمان گسترش یافت و مرکز دین زرتشتی پسین گشت که جلوه دهنده تمامی ابعاد زندگانی دین پسین زرتشتی گشت. به نظر می‌رسد که این تفکر، عمیقا بر مذاهب همسایه، به ویژه یهودیت و از طریق آن بر مسیحیت و اسلام، و همچنین مانوی‌گری، تأثیر گذاشته‌است.

از نظر شاکد، تاریخ نگارش کتاب استر نامشخص است اما معمولاً بین محققین اتفاق‌نظر وجود دارد که نگارش کتاب کمی بعد از سقوط هخامنشیان، احتمالاً در دوره اشکانیان و حدود قرن دو یا سه قبل از میلاد بوده است. نویسنده کتاب نیز ناشناخته است. اما معمولاً چنین پنداشته می‌شود که توسط فردی از میان اقلیت یهودی ایران و بابل نوشته شده است.

شائول شاکد، استاد دانشگاه عبری اورشلیم اعتقاد دارد که در نوشتار مربوط به پوریم در دانشنامه ایرانیکا، گواهی بر صحت این داستان از دیدگاه تاریخی وجود ندارد و معمولاً در مورد واقعیت تاریخی داستان با شک و تردید نگریسته می‌شود. نظریه‌هایی وجود دارد که داستان بر مبنای اساطیر ایلامی یا بابلی است. هرچند چنین نظری را نمی‌توان با اطمینان پذیرفت. این کتاب را بیشتر می‌توان نمونه‌ای از ژانر معروف دسیسه‌های درون دربار و نجات یافتن‌های معجزه‌آسا نامید.