معنی کلمه شاویه در لغت نامه دهخدا
شاویة. [ ] ( اِخ ) نامی است که عرب به بربران ساکن کوه اوراس در الجزایر [ حدود صحراء ] داده اند. این قوم بعدها اسلام پذیرفتند ولی بسیاری از عادات دین قدیم خود را حفظ کرده اند.
شاویه
شاویة. [ ] ( اِخ ) نامی است که عرب به بربران ساکن کوه اوراس در الجزایر [ حدود صحراء ] داده اند. این قوم بعدها اسلام پذیرفتند ولی بسیاری از عادات دین قدیم خود را حفظ کرده اند.
جملاتی از کاربرد کلمه شاویه
خریبکه (به عربی: خريبكة) در مراکش است که در شاویه وردیغه واقع شده‌است.
سطات (به عربی: سطات) در مراکش با جمعیت ۱۱۶٬۵۷۰ نفر است که در شاویه وردیغه واقع شده‌است.