سیمین بدن

آوخ که آخر شد کفن در هجر آن سیمین بدن آن جامه‌هایی را که من بهر وصالش بافتم

جوانان مه روی سیمین بدن فتاده درآن دشت صد پاره تن

بی قرار امروز آن سیمین بدن دارد مرا خار در پیراهن آن گل پیراهن دارد مرا

گه‌ قمر دزدد زگردون‌ کاین‌ مرا دلکش جمال گه سمن آرد ز بستان کاین مرا سیمین بدن

پرتو مهتاب می سازد کتان را تار و مار کی شود پوشیده آن سیمین بدن در پیرهن؟

همه شاد و خندان و شیرین سخن همه ماه رویان و سیمین بدن

در سرو رسیده‌ست ولیکن به حقیقت از سرو گذشته‌ست که سیمین بدن است آن

به یاد پری‌دخت سیمین بدن بت ماهرویان چین و ختن

نرمی تن اوست دلیل دل مسکین هشدار که آهن دل و سیمین بدن است آن

ز روی آتشین شمع اگر شد انجمن روشن شبستان جهان گردید ازان سیمین بدن روشن