سیلوه

تپه میمند سیلوه ۲ مربوط به سدهٔ ۸–۶ ه.ق است و در شهرستان پیرانشهر، بخش لاجان، دهستان لاهیجان غربی، روستای سیلوه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۵۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تپه سیلوه مربوط به هزاره اول قبل از میلاد - سدهٔ ۸–۶ ه.ق است و در شهرستان پیرانشهر، بخش لاجان، دهستان لاهیجان غربی، روستای سیلوه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۵۲۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این سد مخزن آبی به حجم ۳۸ میلیون و حجم تنظیمی ۷۱ میلیون مترمکعب دارد. قرار است سالانه ۲۷ میلیون مترمکعب از آب‌های روان رودخانه کانی رش و حدود ۵۰ میلیون مترمکعب از آب سد سیلوه به مخزن سد چپرآباد هدایت شود.

رودخانه سیلوه از کوهستان حاجی ابراهیم قندیل بین پیرانشهر و اشنویه هم مرز با سوران کردستان عراق سرچشمه می گیرد.

تپه میند سیلوه ۱ مربوط به سدهٔ ۸–۶ ه‍.ق است و در شهرستان پیرانشهر، بخش لاجان، دهستان لاهیجان غربی، روستای سیلوه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۴۷۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

تپه هفت شیخان مربوط به دوره اسلامی قرن ۶ تا ۸ ه.ق است و در شهرستان پیرانشهر، بخش مرکزی، دهستان لاهیجان، روستای سیلوه واقع شده است. این اثر در تاریخ ۳۰ دی ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۶۸۴۲ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تپه میند سیلوه ۴ مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان پیرانشهر، بخش لاجان، دهستان لاهیجان غربی، روستای سیلوه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۴۷۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تپه قبرستان سیلوه مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان پیرانشهر، بخش لاجان، روستای سیلوه واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۴۲۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تپه میند سیلوه ۳ مربوط به سدهٔ ۸–۶ ه.ق است و در شهرستان پیرانشهر، بخش لاجان، دهستان لاهیجان غربی، روستای سیلوه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۶۰۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.