سید محمدکاظم عصار

معنی کلمه سید محمدکاظم عصار در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] سید محمدکاظم عصار (۱۲۶۳-۱۳۵۳ش) فیلسوف و فقیه شیعی ساکن تهران بود. وی همزمان با دروس حوزوی دروس جدید را نیز ادامه داد و اولین دبیرستان را در تبریز تاسیس کرد. در دارالفنون، مدرسه سپهسالار و دانشکده معقول و منقول تدریس می کرد. در تدوین قانون مدنی ایران مشارکت داشت. سید شهاب ‏الدین مرعشی نجفی، سیدعبدالاعلی سبزواری، سید احمد فردید، بدیع‏ الزمان فروزانفر و سید حسین نصر از جمله شاگردان او هستند.
سید محمدکاظم عصار تهرانی فرزند سید محمد عصار در سال ۱۳۰۲ق در کاظمین به دنیا آمد و چهار سال بعد همراه پدر به تهران آمد. نیای او، سید محمود حسینی مازندرانی‏ الاصل بود که در لواسان به دنیا آمده بود و در تهران زندگی می کرد و شغل عصّاری (روغن گیری) داشته است. پدر سید محمدکاظم (عصاری) را رها کرد و دروس حوزوی خواند و تا آخر عمر به تدریس و تالیف علوم اسلامی مشغول بود.
تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه ‏های تهران شروع کرد. دروس فارسی و تعلیم خط را در مکتب شیخ محمدعلی اصفهانی گذراند. در ۱۳۱۰ق وارد مدرسه عبدالله خان شد و به مدت سه سال نزد یکی از طلاب به نام شیخ موسی، به فرا گرفتن صرف و نحو و منطق مشغول بود. از حدود ۱۰ سالگی، در دروس عمومی حوزه علمیه تهران در مدرسه مروی و مدرسه صدر حضور می ‏یافت و طی شش سال سطوح فقه، اصول و کلام را گذراند و ریاضیات قدیم را نزد شیخ علی‏ اکبر از مدرسان مدرسه حاج شیخ عبدالحسین فرا گرفت.

جملاتی از کاربرد کلمه سید محمدکاظم عصار

او که در این ایام شاگرد استادانی مانند سید محمدکاظم عصار، سید محمد مشکات و میرزا مهدی آشتیانی بود، در سال 1318 دوره کارشناسی هردو مرکز را با درجه علمی عالی به پایان برد.