سپهر اثیر

مرا غرض شرف بارگاه عالی تست که ساحتش به شرف باد بر سپهر اثیر

نمود انجمنی آن چنان که مانندش ندیده است و نبیند، دگر سپهر اثیر

به هر مقام که قدرت به صدر بنشیند ز آستانه نیابد گذر سپهر اثیر

زمین ببوسد و بعد از دعا خطاب کند که ای جناب تو والاتر از سپهر اثیر

همیشه تا بود افروخته ز چرخ نجوم همیشه تا بود افراخته سپهر اثیر

چو جنبد خدنگش ازان سهم تیر نشیند به خاک از سپهر اثیر

زهی چون خرد در جهان ناگزیر حریم جنابت سپهر اثیر

من که دو مویم ز سپهر اثیر پیش حریفان نه جوانم نه پیر

دودی کز آتش دل خصمت کند صعود گردد ز سوز و تاب سپهر اثیر ملک