سوزندگی

چو دانسته بودند کاو سرکش است به سوزندگی گرم چون آتش است

یکی ز نور و ز سوزندگی نتیجهٔ عشق یکی ز جان و ز پاکیزگی نتیجهٔ جان

خواجه ای را چون سر آید زندگی گرد آیند از پی سوزندگی

چو پروانه می‌سوخت در پای شمع ز سوزندگی رفته هم‌پای شمع

راست بعینه بتم ؛ به طبع چون آتش است داند سوزندگی ؛ ساز نداند همی

ز سوزندگی راه بختش گرفت بدان آهن چفته سختش گرفت