سودنی

به ندامت از تو مقدم است الم خجالت خرمی نشد آشنای‌ کف آن حناکه نه پیش آمده سودنی

ایام بهاران سبک از دیده ما رفت از دست به هم سودنی این رنگ حنا رفت

اندیشه بی افسوس نی، عرفی چه تدبیر است این گه سر به زانو ماندنی، گه دست بر هم سودنی

بگفتش سودنی زین کار زیرا دیگری آید بجایش گر فرج خواهی بگو ای کاشکی امشب

به خوابم دولت بیدار می آید، از آن روزی که چشمم در نظر بر آستانش سودنی دارد

دست بر هم سودنی داریم و بس خدمت طبع پشیمان کرده‌ایم