سوخته بید. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) زغال بید که در پالودن بکار بوده : سوخته بید و باده بین رومی و هندویی بهم عشرت زنگیانه را برگ و نوای تازه بین.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 458 ).رجوع به سوخته شود.
معنی کلمه سوخته بید در فرهنگ فارسی
زغال بید که در بالودن بکار بوده
جملاتی از کاربرد کلمه سوخته بید
راوُق جا م فرو ریخته از سوخته بید آب گل گوئی با مُعْصَفَر آمیختهاند
برق تویی و بید من، سوختهٔ توام کنون سوخته بید خواه اگر رواق عید پروری