سهمگن

بفرمود گفتا بزه بهتر است بزه دوزخ سهمگن را در است

نبودی در این سهمگن مرغزار مگر عمرو و عنتر شکار علی

سهمگن آبی که مرغابی در او ایمن نبودی کمترین موج آسیا‌سنگ از کنارش در ربودی

گر باز به دام او درآویزد عاری بود آن و سهمگن عاری

فریدون مر او را همی خواند کوش یکی سهمگن گرگی و تیزهوش

شهنشاه مکران و ماچین و چین یکی سهمگن مرد جوینده کین

رهی درازت پیش است و سهمگن که درو طعام و آب نشاید مگر به علم و عمل

به رفق از چنان سهمگن جایگاه رسانید دهرش بدان پایگاه

یکی کنده ی سهمگن ساختند به یک روز و یک شب بپرداختند