سنیج

معنی کلمه سنیج در لغت نامه دهخدا

سنیج. [ س َ ] ( ع اِ ) چراغ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

جملاتی از کاربرد کلمه سنیج

اولین سکونت در این منطقه به اوایل هزاره میلادی باز می‌گردد. این منطقه مانند مناطق اطراف در قرن ۱۳ رشد و توسعه یافت و شهر از منطقه تاریخی سنیجی تراکای (منطقه‌تاریخی) شروع شد.
بر اساس افسانه‌ها دوک بزرگ گدیمیناس پس از بازگشت از شکار موفقیت‌آمیز، این منطقه را پیدا کرد که به وسیله دریاچه‌ها محاط شده بود و همچنین زیاد از کرناو (پایتخت دوک بزرگ) فاصله نداشت. بنابراین وی تصمیم به ساخت قلعه‌ای در میان یکی از جزیره‌ها گرفت که این منطقه بعدها سنیجی تراکا نامیده شد. نام تراکای برای اولین بار توسط شوالیه‌های تئوتونی در سال ۱۳۳۷ نام برده شد و این سال به عنوان سال تأسیس شهر نامگذاری شد.