سنگین اسلحه

معنی کلمه سنگین اسلحه در فرهنگ عمید

سربازانی که سلاح های سنگین دارند.

معنی کلمه سنگین اسلحه در فرهنگ فارسی

( صفت ) سرباز یا واحدی نظامی که مسلح به سلاحهای گران و ثقیل است مقابل سبک اسلحه .

جملاتی از کاربرد کلمه سنگین اسلحه

تشکیل رسته‌های جدا (گروه بندی جامعه)، توسط ماگنوس لادولاس پیشنهاد شد که امتیازات روحانیان را گسترش داد و در واقع پایه‌گذاری رسمی اشرافیت سوئدی بود (فرمان آلسنو ۱۲۸۰ را ببینید). در این سازمان از سواره نظام سنگین اسلحه به عنوان هسته ارتش ملی نام برده می‌شود. شوالیه‌ها (اشراف جدید) با ردهٔ اشرافیت بالاتری از شهروندان متمایز شدند. پیدایش یک کلاس شهری برجسته مشخصهٔ این دوره است، چرا که در این دوره شهرها کم‌کم دارای منشور شدند. در پایان سده ۱۳ و در آغاز سده ۱۴ میلادی، بندهای قانون‌های استانی پدید آمدند که پادشاه و شورایش و نیز مقام‌های مقننه و قضایی به آن‌ها عمل می‌کردند.
در بخش سوم و پایانی کتاب درباره عصر ساسانی می‌خوانیم که این عصر پیشرفت‌های عظیم در زمینه‌های معماری، علم، هنر و امور نظامی به ویژه بهبود سواره نظام سنگین اسلحه رخ داده است. دین امپراتوری آیین زرتشتی بود گرچه در امپراتوری جماعات بزرگی از دیگر مذاهب نیز وجود داشت.
۱- از پادگان تهران: فوج پیاده پهلوی، فوج پیاده احمدی و گردان آتشبار و توپخانه و هنگ سوار سنگین اسلحه
در مسیر بازگشت و در نزدیکی مرنگا، سپاه روم با ارتش ایران به فرماندهی مهران مواجه می‌شود که شامل دسته‌هایی از سواران سنگین اسلحه و فیل‌های جنگی بود.
الف: گروهی که تفنگ‌های فتیله‌ای به همراه داشتند که در حقیقت سلاح سازمانی آن‌ها بود که به آن‌ها سنگین اسلحه یا جزایرچی گفته می‌شد.