سنگ هوازده

توپوگرافی محل نیز به خوبی گسترش یافته و به علت فرسایش سریع سنگ هوازده، حوضهٔ وسیعی در اطراف کانسار گسترش یافته‌است. آب منطقه نیز توسط رودخانهٔ سرچشمه زهکشی می‌شود. تودهٔ معدنی کانسار سرچشمه به شکل عمومی یک بیضی با ابعاد ۲/۱×۲/۴ کیلومتر و عمق ۶/۱ کیلومتر می‌باشد.

هوازدگی و فرسایش فرایندهای مشابه زمین‌شناسی هستند. وقتی یک سنگ هوازده می‌شود آمادهٔ فرسایش است. فرسایش در واقع حذف آوارها و خرده‌سنگ‌های حاصل از هوازدگی می‌باشد. مهمترین عامل هوازدگی شیمیایی آب است این‌ها و نیروها و فرایندهای اضافی دیگر موجب تشکیل سازندهای زیر زمینی نظیر مخازن نفتی می‌شوند.

پوده‌سنگ یک سنگ هوازده شیمیایی است. نتیجه هوازدگی خیلی شدید، انتقال مداوم از پوده‌سنگ به لاتریت می‌شود.

برای نزدیک به ۳۰۰ سال از آغاز قرن اول میلادی، حاکمان سکا نقش برجسته‌ای در تاریخ گجرات ایفا کردند. سنگ هوازده در جوناگاد تصویری از فرمانروای رودردامن یکم (۱۰۰ میلادی) از ساتراپ‌های ساکا، که به ساتراپ‌های باختری یا کساتراپ‌ها معروف بودند، ارائه می‌دهد. رودردامن یکم سلسله کارداماکا را تأسیس کرد که از آنوپا در کرانه‌های نرمدا تا منطقه آپارانته در مرز پنجاب حکومت می‌کرد. در گجرات، چندین نبرد بین سلسله‌های هندی مانند سلسله ساتاواهانا و ساتراپ‌های غربی رخ داد. بزرگ‌ترین و قدرتمندترین حاکم دودمانساتاواهانا، گوتامی پوترا ساتاکارنی بود که ساتراپ‌های غربی را شکست داد و بخش‌هایی از گجرات را در قرن دوم میلادی فتح کرد.