سنگ شیر
جملاتی از کاربرد کلمه سنگ شیر
بود چون کوهکن در عاشقی ثابت قدم هر کس برون آرد به جان بی نفس از سنگ شیرین را
تپه مصلا(آتشگاه) از سمت شمالی خود به‌وسیلهٔ عبور رود الوسجرد و خیابان شهدا (شورین) از تپه هگمتانه و به‌وسیلهٔ خیابان و میدان صدف از سمت جنوب شرقی از تپه سنگ شیر بریده شده‌است.
آن کلامی که بدادی سنگ شیر از خوشی آن کلام بی‌نظیر
به دلیل اینکه در گذشته، نماز عیدین بر فراز آن اقامه می‌شده‌است(البته بیشتر بدان میماند که صلا در داده میشده یعنی به نماز دعوت میشده اند ) به این نام نامیده می‌شود. به نظر می‌رسد تپهٔ مصلا(آتشگاه) در راستای تپه سنگ شیر و هگمتانه قرار دارد و به هم پیوسته بوده‌اند. به نظر برخی از تاریخ‌نگاران، این تپه در دوره‌های پیش از اسلام رونق داشته و برج و بارویی داشته که ویرانه‌هایش هنوز باقی‌ست؛ گرچه بعضی از صاحب‌نظران کاخ‌های دولت ماد را در فراز آن می‌دانند لیکن در دورهٔ پارت‌ها تپه مصلا(آتشگاه) دارای استحکامات نظامی بوده‌است و بعضی آثار پیدا شده از آن دوره موید این نکته‌است.
اگرچه پست کند کوه پیل مست به یشک وگرچه ریزه کند سنگ شیر شرزه به ناب
دل سخت چون سنگ شیرین چه آگه ز جانی که فرهاد در کوه کنده
وی در سال ۱۲۹۵ شمسی (۱۳۳۷ ق) درگذشت و محل قبرستان سنگ شیر خوانسار به خاک سپرده شد.