سقسین

ای تاخته از غزنین ناگه زده بر سقسین چونان که به صید اندر بر کبک زند شاهین

عشق تو ز سقسین و ز بلغار برآمد فریاد ز کفار به یک بار برآمد

گهی از شام رفتی سوی سقسین گهی در روم بودی گاه در چین

طرف‌داران ز سقسین تا سمرقند به نوبتگاه درگاهش کمربند

به هر کجا که رود او شتابمش ز قفا اگر به ساحت سقسین و گر به ملک دکن

گاه از سقسین بری رایت بحد بر سخان گاه از خاور کشی لشکر بسوی باختر

جای بر ایران زمین بر بنده تنگ است این زمان یا به سقسین رفت باید یا به هندستان مرا

نسیم زلفش ار ناگه به ترکستان گذر سازد هزاران عاشق از سقسین و از بلغار برخیزد