سرای پرده

تاج عزیز کرده ی سرهای گردنان شمع سرای پرده ی ارواح انبیا

پیش سرای پرده قدر تو فی المثل این برکشیده منظر گردون چو خرگه است

سرای ملکت و در وی سرای پرده تو چو باغ پر سرو از لعبتان چین و ختای

آن رهروان که گام به صدق و صفا زنند دل را سرای پرده برون زین سرا بزنند

نه دیر پاید تا شاه سازد از پی تو سرای پرده ز خورشید و نوبت از کیوان

زین نه سرای پرده نیلوفری برون یک طاق گلشن است که آنجاست منظرم

منم که هست ز فکر مدیح حضرت تو سرادقات ضمیرم سرای پرده حور

بلای او ز شبی صد هزار سال کند سرای پرده وصلت کشید روز نواخت

چون شاه سرای پرده بر هامون زد از دجله و نیل خیمه تا جیحون زد

سرای پرده شب را بسوخت آتش روز شب از نهیبش بدرید قیرگون چادر