سر گله

خدای داند و بس جز خدا کسی نه بداند که گر سر گله را وا کنم چها بنویسم

حسن بن مثله به ميان گله رفت و آن بز كه از پشت سر گله مى آمد به سوى او (حسن بهمثله ) دويد.

بگسترد خاقان سخن سر به‌ سر گله هر چه بدش از برادر پسر

اگر سر گله را واکنم وفا ننماید مداد بحر و بیاض زمین کجا بنویسم

پیشوایان جهان امن از ابلیس نیند صائب از گرگ خطر بیش بود سر گله را

ز ابلیس خطر بیش بود پیشروان را از گرگ جگر دار خطر سر گله دارد

یار آمد و صد شکوه بدل داشتم از وی رفتم چو کنم سر گله‌ای وای که وی رفت

ابلیس کند راهزنی پیشروان را این گرگ نظر از رمه بر سر گله دارد