سحایب. [ س َ ی ِ ] ( ع اِ ) سحائب. ج ِ سحابة : و ایشان انامل ساعد صاحب شریعت و وابل سحایب صدر نبوت و انجم افلاک دیانت و سهام کنانه فتوت و مروت بودند. ( تاریخ بیهق ص 11 ). رجوع به سحائب شود.
معنی کلمه سحایب در فرهنگ عمید
تکه های ابر.
جملاتی از کاربرد کلمه سحایب
زرای تو شاید که چون اختر آید مطر در نظر از ضمیر سحایب
چو دندان زیبا و شاقان بزمش شب و روز باران تگرگ از سحایب