ستلمش بیک. [ س َ ت ُ م ُ ب َ ] ( اِخ ) ابن مولای. امیر قهستان که در جنگی که بتاریخ نیمه ربیع الاول 759 هَ. ق. بین او و ملک معزالدین حسین در گرفت کشته شد. ز هجرت هفتصدوپنجاه ونه بود ربیع الاول آن ماه خجسته که شد روز دوشنبه نیمه ماه ستلمش با محمد خواجه کشته. رجوع به رجال حبیب السیر ص 58 و 59 و 381، 383 - 386 شود.
جملاتی از کاربرد کلمه ستلمش بیک
روا بود که جهان کرم ستلمش بیک مدیح خود بستاند برایگان از من