ستلمش بیک

معنی کلمه ستلمش بیک در لغت نامه دهخدا

ستلمش بیک. [ س َ ت ُ م ُ ب َ ] ( اِخ ) ابن مولای. امیر قهستان که در جنگی که بتاریخ نیمه ربیع الاول 759 هَ. ق. بین او و ملک معزالدین حسین در گرفت کشته شد.
ز هجرت هفتصدوپنجاه ونه بود
ربیع الاول آن ماه خجسته
که شد روز دوشنبه نیمه ماه
ستلمش با محمد خواجه کشته.
رجوع به رجال حبیب السیر ص 58 و 59 و 381، 383 - 386 شود.

جملاتی از کاربرد کلمه ستلمش بیک

روا بود که جهان کرم ستلمش بیک مدیح خود بستاند برایگان از من