ستری

بتن عریان و بی ستری وغمخوار فرومانده عجائب سخت افگار

یا بپوشد بر این عروس عبوس ستری از غیب پرده پوش الملک

دل و جان را چو ستری نیست با هم حجاب از پیش برداریم ما هم

تهی شود ز نیاز این جهان از آن که همی بکف نگار نیاز از جهان فرو ستری