سالیسین
معنی کلمه سالیسین در لغت نامه دهخدا

سالیسین

معنی کلمه سالیسین در لغت نامه دهخدا

سالیسین. ( فرانسوی ، اِ ) ماده ای که از جنس بید گیرند و در مرض روماتیسم مؤثر است و بر ضد تب بکار میبرند. رجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 271 شود.

معنی کلمه سالیسین در دانشنامه عمومی

سالیسین ( انگلیسی: Salicin ) یک بتا گلوکوزید الکلی است. سالیسین در پوست درخت بید ( سالیکس ) تولید می شود ( و به نام آن نامگذاری شده است ) . این ماده یک پیش ساز بیوسنتزی برای سالیسیل آلدئید است.
سالیسین در پوست و برگ های بید، صنوبر و گیاهان مختلف دیگر یافت می شود. مشتقات در کاستوریوم یافت می شوند. طعم سالیسین مانند کینین تلخ است.
سالیسین ممکن است باعث واکنش پوستی آلرژیک شود ( حساسیت پوستی؛ دسته ۱ ) .
عوارض جانبی خفیف استاندارد هستند، با بروز نادر تهوع، استفراغ، بثورات پوستی، سرگیجه و مشکلات تنفسی. مصرف بیش از حد از مقادیر زیاد سالیسین می تواند سمی باشد، به کلیه ها آسیب برساند، باعث زخم معده، اسهال، خونریزی یا ناراحتی گوارشی شود. برخی از افراد ممکن است به سالیسیلات ها حساسیت داشته باشند و واکنش هایی مشابه واکنش های تولید شده توسط آسپیرین را تجربه کنند. افرادی که مبتلا به آسم، دیابت، نقرس، گاستریت، هموفیلی، زخم معده هستند، نباید از سالیسین استفاده کنند. همچنین کودکان زیر ۱۶ سال و زنان باردار و شیرده منع مصرف دارند.

جملاتی از کاربرد کلمه سالیسین

جوانه‌های تبریزی (شالک) صمغ دارای گلوکوزیدهای سالیسین،[پانویس ۱] پوپولین[پانویس ۲] و کریزین[پانویس ۳] است. مقداری اسانس روغنی فرّار نیز در آن یافت می‌شود.