سال یوبیل

واژه یوبیل ظاهراً در اصل از ریشهٔ عبریِ «یوبِل» به‌معنی قوچ مشتق شده‌است، زیرا از شاخ قوچ در سال یوبیل به‌عنوان شیپور برای فراخوانی قوم اسرائیل استفاده می‌شد. سال یوبیل پس از هفت دورهٔ هفت ساله (سال‌های شبات)، در سال پنجاهم اعلام می‌شد. این سال به‌طور جامع در کتاب لاویان باب ۲۵ توضیح داده شده‌است.