زموم

معنی کلمه زموم در لغت نامه دهخدا

زموم. [ زُ ] ( ع مص ) پر گردیدن و پر کردن مشک را. ( منتهی الارب ) ( ازناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به زم شود.
زموم. [زَ ] ( ع اِ ) سیماب. جیوه. ( ناظم الاطباء ). زیبق. ( تحفه حکیم مؤمن ). رجوع به سیماب ، جیوه و زیبق شود.
زموم. [ زُ ] ( ع اِ ) ج ِ زم : زموم الاکراد محالهم. ( مفاتیح العلوم خوارزمی ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به دزی ج 1 ص 601 ذیل زم شود.

جملاتی از کاربرد کلمه زموم

به فرق آهنین ترک بدخواه شوم بر تیغ او نرم تر بد زموم
که هم ز چربی روغن بود فروغ چراغ زموم نرم توان ساز روشنا کردن
رخش از حلقه خط می کند پیدا نظربازان چه طوطیها زموم سبز این آیینه می سازد