زغالک

در وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا کشاورزی به نام چارلز فردریک آندروس در آزمایشگاه پرورش و اصلاح نژاد سبزیجات در چارلستون، کارولینای جنوبی به فکر تولید هندوانه‌های مقاوم در برابر بیماری و پژمردگی افتاد. نتیجه کار او در سال ۱۹۵۴ «هندوانه خاکستری چارلستون» بود. شکل مستطیلی و پوست سخت آن کار بسته‌بندی و حمل و نقل را آسان می‌کرد. سازگاری آن به این معنا بود که می‌توانست در ناحیه جغرافیایی وسیعی رشد کند. محصول زیادی می‌داد و در برابر بیشتر بیماری‌های جدی هندوانه مثل زغالک و پژمردگی فوزاریم مقاوم بود.

در سال ۱۹۴۸ نمونه‌ای از بیماری لکه برگی که نشانه‌هایی شبیه به زغالک دارد دیده شد. باور بر این بود که زغالک باکتریایی دوباره پدیدار شده است و برنامه ریشه‌کنی تازه‌ای آغاز شد که این بار نیز به ریشه‌کنی ۲۰ میلیون نهال و درخت بارور تا سال ۱۹۹۰ انجامید. در باور بر این بود که آفت به طور کالم از بین رفته تا این که دوباره در سال ۱۹۹۵ نمونه‌هایی از آن در درختان یک منطقه مسکونی شد و برنامه از بین بردن درختان آن منطقه صورت گرفت.[نیازمند منبع]

با تجمع مگس‌های سیاه در پشت برگ آنها از شیره گیاهی استفاده نموده و سبب پیچ خوردگی برگ و سر شاخه‌ها، ضعف عمومی و انتقال بیماری‌های ویروسی می‌شوند. در مرحله کشت در ماه ژوئن / ژوئیه (در اروپا)، مگس گیلاس در میوه‌های نارسیده تخم می‌گذارند، بعدها لارو آن‌ها از گوشت گیلاس تغذیه می‌کنند و از طریق یک سوراخ کوچک (حدود ۱ میلی‌متر قطر) خارج می‌شوند، که به نوبه خود پس از بارندگی نقطه ورود عفونت قارچی به میوه گیلاس است. علاوه بر این، درختان گیلاس به زغالک (شانکر باکتریایی)، شانکر سیتوسپورائی، پوسیدگی ریشه، خاک بسیار مرطوب، پوسیدگی تاج و چندین ویروس حساس هستند.