زعاق

معنی کلمه زعاق در لغت نامه دهخدا

زعاق. [ زُ ] ( ع ص ، اِ ) آب تلخ ستبر که خوردن نتوانند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ( ازاقرب الموارد ). رجوع به زعاقه شود. || رمیدگی و یقال : وعل زعاق ؛ یعنی بزکوهی رمنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
زعاق. [ زَ ع ع ] ( ع ص ) اسب شتاب بسیاررو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

جملاتی از کاربرد کلمه زعاق

(( يا جند المراة يا اتباع البهيمة رغافا جبتم و عقر فانهز متم اخلاقكم دقاق و اعمالكمنفاق و دينكم زيغ و شقاق و مائكم اجاج و زعاق ))