زروبابل

زروبابل

معنی کلمه زروبابل در لغت نامه دهخدا

زروبابل. [ زُ رُ ب ِ ] ( اِخ ) شاهزاده یهود و از خاندان داود است که قوم یهود را پس از فرمان کورش کبیردر قرن ششم قبل از میلاد به موطن آنان بازگرداند. ( از لاروس ). ( تولد یافته در بابل ) و او پسر شالتئیل کتاب حجی 1:1 انجیل متی 1:12 یا فدایا برادر شالتئیل یاپسر او می باشد اول تواریخ ایام 3:19 و پیشوای یهودیانی بود که اولاً با زروبابل به یهودیه مراجعت نمودندکتاب عزرا 2:2 و او از خانواده داود و از سلسله نیری و ناتان بود انجیل لوقا 3:27 و 31 اما متی او رادر سلسله سلیمان و یکنیا مذکور میدارد انجیل متی 1:6، 12 وی ظروف مقدسه طلائی را از کورش گرفته به اورشلیم معاودت داده و والی اورشلیم شده اساس هیکل را مجدداً نهاد کتاب زکریا 4:6 - 10 و او اول شخصی بود که شرایع و رسوم دینیه برای جماعت بیان کرد و ابنای وطن خود را دوست میداشت و در بنای هیکل جد و جهد تمام بجای آورد و در دیانت و وطنخواهی معروف بود کتاب عزرا 3:2 - 13 رجوع به هیکل شود. ( قاموس کتاب مقدس ).

معنی کلمه زروبابل در فرهنگ فارسی

شاهزاده یهود از خاندان داود که قوم یهود را پس از فرمان کورش کبیر در قرن ششم قبل از مید به موطن نان باز گرداند

معنی کلمه زروبابل در دانشنامه عمومی

زروبابل ( به عبری: זְרֻבָּבֶל ) ، حکمران پارسی شهر یهودیه ( Judah ) و نوه یهویاخین، پادشاه یکی مانده به آخر یهودیه بوده است. زروبابل، اولین گروه یهودی اسیر ( ۴۲۳۶۰ نفر ) را به فرمان کوروش بزرگ برگردانید. تاریخ کلی آن، بین ۵۳۸ تا ۵۲۰ پ. م. دانسته می شود. زروبابل همچنین تجدیدبنای معبد دوم در اورشلیم را خیلی زود، شروع کرد.
در تمام گزارش ها در کتاب مقدس بابلی، آورده شده که او یک همیار ( روحانی بلند مرتبه ) داشته که با او برگشته است. این روحانی، جاشوآ، پسر یهوزَدَک ( Jehozadak ) بود. باهمدیگر، این دو مرد رهبری اولین موج از بازگشت یهودیان تبعیدی و تعمیر معبد را به عهده داشتند.

جملاتی از کاربرد کلمه زروبابل

قرن ششم مصادف بود با گسترش انتظارات آخرالزمانی در خاورمیانه (بنگرید به محمد#باورهای آخرالزمانی). در یکی از آثار آخرالزمانی یهودی این دوره، زنی وجود دارد که به نظر مریم است؛ به گفتهٔ سفر زروبابل، خدا زروبابل را به قسطنطنیه برد تا آنجا میکائیل خانهٔ کثافت (کلیسا) را نشانش دهد. میکائیل توضیح می‌دهد که مجسمهٔ زنی که در خانهٔ کثافت وجود دارد، تندیس زن بعلیال است. در آخرالزمان، شیطان با این زن نزدیکی خواهد کرد و او پسری به نام آرمیلوس خواهد زایید. آرمیلوس آخرین امپراتور روم خواهد شد و پادشاه ایران را شکست می‌دهد. سپس مردمان را مجبور می‌کند مجسمهٔ مادرش را مثل بتی بپرستند و هرکه سرپیچی کند را خواهد کشت.
بر اساس کتاب عزرا، کوروش کبیر هخامنشی در سال ۵۳۸ قبل از میلاد، یک سال پس از تسخیر بابل, تبعید بابلی را پایان داد . این تبعید با بازگشت زروبابل شاهزاده (که او را شاهزاده می‌نامیدند زیرا از نسل سلسله داوود بود) و یوشع کاهن (از نسل کاهنان اعظم معبد) و ساخت معبد دوم در فاصله سال‌های ۵۲۱ تا ۵۱۶ قبل از میلاد پایان یافت. منشور کوروش، لوحی باستانی که در آن اعلامیه‌ای به نام کوروش در مورد بازسازی معابد و بازگرداندن مردم تبعیدی نوشته شده است، اغلب به عنوان تأییدی بر اصالت فرامین کتاب مقدس منسوب به کوروش تلقی شده است،
بر اساس کتاب‌های عزرا – نحمیا در کتاب مقدس عبری بازگشت به صهیون در سه موج رخ داد: موج‌های زروبابل، عزرا و نحمیا. در انجیل‌های انگلیسی، کتاب‌های عزرا – نحمیا معمولاً به دو قسمت تقسیم می‌شوند، و کتاب نحمیا به عنوان کتابی جداگانه از عزرا ظاهر می‌شود، اما در سنت عبری، آنها یک کتاب هستند، با عنوان عزرا و نحمیا صرفاً قسمت دوم عزرا است. کتاب عزرا از سه مرحله متمایز در بازگشت و چالش‌ها و مشکلات عملی که بازگشت کنندگان در هر مرحله با آن روبرو بودند، می‌گوید. همه یهودیان بین‌النهرین علاقه ای به بازگشت به صهیون نداشتند.