زره موی

بیش ازین بی رخ انماه زره موی مموی

عکس رویت ز سواد زره موی سیاه چون فروغ ظفر پرچم سلطان پیداست

آن زره موی در کمان ز کمین تیرهای زره گذار نهاد

جوشن خوشست بهر مجاهد برزمگاه خفتان ززلف یار زره موی خوشتر است

پریرویی که چون دیوست بر رخسار زلفینش زره مویی که چون تیرست بر عشاق مژگانش

رها شد ز بند زره موی اوی درفشان چو خورشید شد روی اوی

شد سپر از دست عقل تا ز کمین عتاب تیغ جفا برکشید ترک زره موی من