زرد گل. [ زَ گ ُ ] ( اِ مرکب ) گل زرد. ( فرهنگ فارسی معین ). نوعی از گل سرخ به رنگ زرد. رز زرد : به زرینه جام اندرون لعل گل فروزنده چون لاله بر زرد گل.عنصری.زرد گلان شمع بر افروختند. سرخ گلان یاقوت اندوختند.منوچهری.هر زردگلی به کف چراغی دارد هر آهوکی چرا به راغی دارد.منوچهری.زرد گل بینی نهاده روی را بر نسترن نسترن بینی گرفته زرد گل را در کنار.منوچهری.
معنی کلمه زرد گل در فرهنگ فارسی
گل زرد
جملاتی از کاربرد کلمه زرد گل
بگرید ابر نوروزی همی زار که شاخ زرد گل بیمار و زار است
بزرینه جام اندرون لعل مل فروزنده چون لاله بر زرد گل
از بلبل نالنده تر و زارترم وز زرد گل ای نگار بیمارترم
گهی زرد گل کشت بر زعفران گهی خون دل راند بر ارغوان
سرایتهاست با این چهره زرد گل سیراب اشکم زعفران است
بست چون زرد گل به رعنایی کهربا بر نگین صفرایی
چو اندر رسد پیری آن نسترن شود زرد گل وان بنفشه سمن
در ۲۷ نوامبر، بارسلونا در خارج از خانه ویارئال را ۳–۱ شکست داد. فرنکی دی یونگ اولین گل را به ثمر رساند، اما ساموئل چوکووئزه برای زیردریایی زرد گل تساوی را به ثمر رساند. ممفیس و کوتینیو دیر گل به ثمر رساندند تا پیروزی بارسا را قطعی کنند.
آن گل سرخ بر کران چمن زرد گل را همی کند رسوا
اشک گلگون و رخ زرد مرا خوار مبین که اگر سرخ اگر زرد گل این چمنم