ریش کن

حذر از آه دل ریش کن از بهر خدا خویش را مایل آزار دل ریش مکن

خواهش مرهم ز دل ریش کن هرچه طلب می‌کنی از خویش کن

هین روش بگزین و ترک ریش کن ترک این ما و من و تشویش کن

چاره کار من درویش کن فکر دوای جگر ریش کن

نه زان است این همه واخواست تا تو بنشینی ز کبر ریش کنی راست کژ نهی دستار

هر زمان در خویش عزّت بیش کن چارهٔ این درد جان ریش کن

دم سرد را همدم خویش کن ز مژگان نمک بر دل ریش کن

سینه را از سنگ زوری ریش کن امتحان استخوان خویش کن

ازین بیش فکر دل ریش کن بجام سیوم نشأه ام بیش کن