روسبی

پیش ازین گفتم سه بوسش را همی مردمست آن روسبی زن مردمست

قلتبان، پا نهد بپایه ی تخت روسبی سرکشد بسایه ی تاج

زنت چو مادر و مادرت روسبی چو زنت پدرت چون تو و تو چون پدرت گنده بغل

خرسری زان روسبی زن ساختند سوزنیِّ دیگر از من ساختند

روسبی از کم و بیش آنچه کند گرد، همه صرف، گلگونه و عطر و زر و زیور گردد