رود زیر

کزان سان که من بر فراق تو رفتم برادر رود زیر بار برادر؟

معراج دوش خلق رود زیر بار تو افتادگی شعار اگر چون سبو کنی

سبزه از شرم خطش‌ خواست رود زیر زمین گلبن از رشک رخش خواست فرو ریزد بار

چگونه مه رود زیر کبودی چنان میرفت آن مهرخ بزودی

صدای پا نبود در خرام درویشان زمین به خواب رود زیر گام درویشان

این همه بار احتمال می‌کنم و می‌روم اشتر مست از نشاط گرم رود زیر بار