رمنت

معنی کلمه رمنت در لغت نامه دهخدا

رمنت. [ رَ م ِ ن َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بیشه بخش مرکزی شهرستان بابل واقع در 3هزارگزی شرق بابل و 2هزارگزی شمال راه شوسه بابل و شاهی. دشتی است معتدل و مرطوب و مالاریایی و دارای 695 تن سکنه است. آب آن از رود سریجه از شعب بابل تأمین می شود و محصول عمده آن برنج و پنبه و غلات و صیفی و کنف و شغل اهالی زراعت است. راه آن مالرو و تکیه آن از بناهای قدیم است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

جملاتی از کاربرد کلمه رمنت

تپه پایین دین کتی رمنت مربوط به هزاره اول - دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان بابل، بخش مرکزی، روستای رمنت واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۰۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
حسینیه رمنت مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان بابل، بخش مرکزی، دهستان فیضیه، روستای رمنت واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ بهمن ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۶۹۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ز ابر نوروزی بسی بر شاخ با رمنت است گر کسی منت برد فی الجمله باری از کریم
تالاب رمنت: این تالاب در روستای رمنت از توابع بخش مرکزی شهرستان بابل قرار دارد که با مرکز شهر ۵ کیلومتر فاصله دارد. «معرفی بیشتر»
رمنت، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان بابل در استان مازندران ایران. روستای رمنت از روستاهای پرجمعیت شهرستان بابل می باشد. فاصله روستا تا مرکز شهرستان ۵ کیلومتر و در شرق بابل قرار دارد.