رسکت

در سال ۲۳۱ خورشیدی برابر با ۲۳۷ قمری شهاب‌سنگی در منطقه فریم سقوط کرد که به نام شهابسنگ اسپهبد شروین خوانده شد. برخی پژوهشگران برج رسکت ساری را یادمانی چند منظوره در نزدیکی محل سقوط این شهابسنگ می‌دانند.

در سال ۲۳۱ خورشیدی شهاب سنگی در این منطقه «دوآلِم» روستای رسکت سقوط کرد که به نام «شهاب سنگ اسپهبد شروین» خوانده شد.

اهمیت برج لاجیم مانند برج رسکت، بیشتر به دلیل دارا بودن کتیبه پهلوی در کنار کتیبه کوفی است. این امر نشان می‌دهد که در قرن پنجم هجری قمری در این قسمت از ایران، حکمرانان وقت علاوه بر توجه به هنر دوران قبل از اسلام به خط رایج در دوره حکومت شاهان ساسانی نیز اهمیت می‌داده‌اند.

تپه شاه نشین مربوط به دوره سلجوقیان است و در شهرستان ساری، بخش دودانگه، ۱ کیلومتری شرق روستای رسکت سفلی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۷۹۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

رسکت علیا، روستایی از توابع بخش دودانگه شهرستان ساری در استان مازندران ایران است.

رسکت سفلی، روستایی از توابع بخش دودانگه شهرستان ساری در استان مازندران ایران است.