رخنه گاه

معنی کلمه رخنه گاه در لغت نامه دهخدا

رخنه گاه. [ رَ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) جای رخنه. قسمتی از دیوار حصار که در آن رخنه و شکافی پدید آید. ( یادداشت مؤلف ) :
به پیش اندر آرد بر آن رخنه گاه
همیدون پیاده همه کینه خواه.فردوسی.ز بهر عمارت در آن رخنه گاه
بسی مالشان داد جز برگ راه.نظامی.بنه چون درآرد بدان رخنه گاه
هوا نیز یابد در آن رخنه راه.نظامی.ستادند گردان آهن کلاه
چو سد سکندر در آن رخنه گاه.عبداﷲ هاتفی ( از آنندراج ).

معنی کلمه رخنه گاه در فرهنگ فارسی

جای رخنه قسمتی از دیوار حصار که در آن رخنه و شکافی پدید آید .

جملاتی از کاربرد کلمه رخنه گاه

ز بهر عمارت در آن رخنه گاه بسی مالشان داد جز برگ راه
که پیش اندر آید بدان رخنه گاه همیدون بسی نیزه‌ور کینه‌خواه