رامسس چهارم

معنی کلمه رامسس چهارم در لغت نامه دهخدا

رامسس چهارم. [ س ِ س ِ چ َ رُ ] ( اِخ ) پسر و جانشین رامسس سوم از خاندان بیستم مصر که شش سال پادشاهی کرد و نامادری خود را باگروهی از بزرگان که توطئه قتل پدرش را فراهم کرده بودند بپای میز محاکمه دعوت کرد و آن محکمه متهمان را محکوم کرد. رجوع به تاریخ مصر قدیم صص 25-27 شود.

معنی کلمه رامسس چهارم در فرهنگ فارسی

پسر و جانشین رامسس سوم از خاندان بیستم مصر که شش سال پادشاهی کرد .

معنی کلمه رامسس چهارم در دانشنامه عمومی

رامسس چهارم سومین فرعون دودمان بیستم مصر باستان از پادشاهی نوین است. او در سن چهل سالگی به پادشاهی رسید و میان سال های ۱۱۵۵ تا ۱۱۴۹ پ. م. فرمانروایی کرد. او در گور کی وی۲ در دره پادشاهان به خاک سپرده شده است.
در میان مصرشناسان اجماع بر این است که رامسس چهارم یکی از پسرهای رامسس سوم بوده است. پیش از این گمان بر این بود که مادر او ایسِت بوه است، با این حال نوشته های پاپیروسی به تازگی کشف شده نشان می دهند که به احتمال زیاد مادر او شهبانو تیتی بوده که در متون یاد شده از او به عنوان «دختر یک پادشاه، همسر یک پادشاه، و پسر یک پادشاه» نام برده شده. اگرچه جایگاه او در میان دیگر فرزندان رامسس سوم معلوم نیست، بیشتر کارشناسان او را پنجمین پسر رامسس سوم می دانند.

جملاتی از کاربرد کلمه رامسس چهارم

او نخستین بار در شهر تبای (تِبس) در دوران سلطنت رامسس چهارم به‌عنوانِ کاهن اعظم منصوب شد و از زمان تصدی او به چنین مقامی، نفوذ کاهنان و رهبران مذهبی در مصر افزایش یافت و قدرت فراعین مصر رو به کاهش گذاشت.