دین طراز

معنی کلمه دین طراز در لغت نامه دهخدا

دین طراز. [ طَ ] ( ص مرکب ) که دین زیور وی باشد. که آرایشی جز دین نپذیرد. || ( نف مرکب ) که دین را آراید و طراز دهد :
قطعه ای گرثنا طرازیدم
بجهانجوی دین طراز فرست.خاقانی.زهی دین طرازی که بی نقش نامت
در آفاق یک حرف معجم ندارد.خاقانی.ملک عقیم گشته ز آل یزید گفتا
کز نفس دین طراز تو به حیدری ندارم.خاقانی.

معنی کلمه دین طراز در فرهنگ فارسی

که دین زیور وی باشد .

جملاتی از کاربرد کلمه دین طراز

قطعه‌ای کز ثنا طرازیدم به جهان جوی دین طراز فرست
ملک عقیم گشته ز آل یزید گفتا کز نفس دین طراز تو به حیدری ندارم
بر لباس دین طراز شرع را لفظ و کلکش بود تار و پود و بس