دلبندی

نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی نه بر مژگان من اشکی نه بر لب‌های من آهی

دلاویزی و دلبندی،نمی‌دارم شکیب از تو که بالایی چو سروت هست و زلفی چون رسن داری

گر دلی داری به دلبندی بده ضایع آن کشور که سلطانیش نیست

ای که مشتاق وصل دلبندی صبر کن بر مفارقت چندی

گفتمش با شکسته دل چکنم گفت او را بده به دلبندی

نه وسمست آن به دلبندی خضیبست نه سرمست آن به جادویی کحیلست

تا جهانست نگردم ز درت تا جانست زین سبب ای دل و جانم که بسی دلبندی

مرا با هر سر مویت چو پیدا گشت پیوندی دگر با هیچ دلبندی سر مویی نپیوستم

با چنان شیوه و شیرینی و دلبندی و شنگی نتوان دل به تو دادن، که به جوری و به جنگی

این همه دلبندی و خوبی تو را موضع ناز است و غرور ای صنم