دل ماندگی

وین طرفه که صد عذر همی باید خواست دل ماندگی ترا میان دل که نماند

گر کنم گریه دل ماندگی، از تست، ای دوست کین شکایت همه از بخت نگون می‌آید

دایم ز قدت گلها راست همه دل ماندگیی چند که برجاست همه