دل شکستن

درستی جوی در کار دل از فیض شکست دل شکستن در حقیقت خانهٔ دل راست معمارش

برده سیر آهنگی امشب بر فلک داد مرا دل شکستن داده پهلو تند فریاد مرا

نباید دوستان را دل شکستن که چون بشکست نتوان باز بستن

با هزاران لابه‌هاتف همین تبریز گفت گشت بی‌هوش و فتاد این دل شکستن تار و پود

چون کار تو دل شکستن من باشد گفتم هنگام باز رستن باشد

گوییا از خوبنهای دل شکستن غافل است آنکه بر مینای ما سنگ ملامت می زند

اسیر شعلهٔ حسنی که در بزم تماشایش صدای دل شکستن آید از مژگان بهم سودن

دل شکستن کفر را ترجیح با دین کرده است کعبه را بتخانه کردن خانه ویرانی بود

سینگین دلی وگرنه ز طرف کلاه خویش آواز دل شکستن ما می‌توان شنید

چون مراد تو دل شکستن ماست دل به تو داده ایم تا شکنی