درونگر

معنی کلمه درونگر در لغت نامه دهخدا

درونگر. [ دُگ َ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای چهارگانه بخش نوخندان شهرستان درگز، استان نهم ( خراسان ) است. این دهستان از 16 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده است و مجموع نفوس آن 3710 تن و مرکز دهستان قریه محمد تقی بک است با 584 تن جمعیت. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
درونگر.[ دُ گ َ ] ( اِخ ) نام رودی واقع در شمال خراسان که از غرب به شرق در منطقه ای کوهستانی در شهرستان درگز جاری است و دهستان درونگر و آبادیهای اطراف محمدآباد را مشروب کند و حدود 20 کیلومتری شرق محمدآباد از مرز ایران و ترکمنستان شوروی خارج می شود. ایستگاه آب شناسی آن در مهرماه 1329 در آبادی سنگ سوراخ از دهستان درونگر واقع در 42 کیلومتری شمال غربی محمدآباد تأسیس شده است. و مختصات جغرافیایی آن 58 درجه و 45 دقیقه طول شرقی و 37 درجه و 36 دقیقه عرض شمالی است. طول رود تا ایستگاه آبشناسی 80 کیلومتر است و حوزه آبریز آن 1009 کیلومتر مربع و مقدار متوسط آب آن 1/10مترمکعب در ثانیه است. ( از دائرةالمعارف فارسی ).

معنی کلمه درونگر در فرهنگ فارسی

نام رودی واقع در شمال خراسان که از غرب به شرق در منطقه ای کوهستانی در شهرستان در گز جاری است و دهستان درونگر و آبادیهای اطراف محمد آباد را مشروب کند و حدود ۲٠ کیلو متری شرق محمد آباد از مرز ایران و ترکمنستان شوروی خارج می شود

معنی کلمه درونگر در دانشنامه آزاد فارسی

رودخانه ای دایمی در استان خراسان رضوی، شهرستان های قوچان و درگز. از کوه های ۴۷کیلومتری شمال غربی قوچان سرچشمه می گیرد و به سوی شرق جنوبی روان می شود. از کنار نوخندان و درگز می گذرد و پس از عبور از مرز ترکمنستان، در خاک کشور مزبور فرو می رود. میانگین آبدهی سالیانۀ این رودخانه ۳۶ میلیون متر مکعب و در بارندگی های شدید تقریباً ۷۰میلیون متر مکعب است. در فصل های کم آبی نیز حدود ۱۷ میلیون متر مکعب کاهش می یابد.

جملاتی از کاربرد کلمه درونگر

دره شمخال به طول حدود ۱۸ کیلومتر و ارتفاع دیواره هایی که تا ۲۰۰ متر برآورد شده‌است در ۲۰ کیلومتری باجگیران و ۸۰ کیلومتری قوچان قرار دارد. چشمه‌های ابتدای دره در ادامه رودخانه‌ای را می‌سازند که شالیزارهای درونگر شهرستان درگز را سیراب می‌کند.
بهترین زمان سفر در اوایل عید نوروز تا اواسط اردیبهشت می‌باشد که همه مناطق سرسبز، و شهرستان آب و هوایی دلپذیر دارد.مقبره علامه شهرستانی و تپه تاریخی یوخار قلعه(قلعه بلند)از مناطق تاریخی شهرستان می‌باشند.از جمله محصولات این شهر انگور ، گلابی و کشمش است.به دلیل تصرف رودخانه در بالا دست و کشت بی رویه برنج در روستاهای درونگر امروزه آبادانی گذشته از این شهر صلب شده. به طوری که باغات این شهرستان روز به روز بی‌حاصل تر می‌گردد.البته در جهت رفع این مشکل در بالادست این شهرستان در منطقه درونگر سدی تاسیس گردیده است که توسط رودخانه درونگر معروف به سلوا(سیل ابه) و‌بارشهای فصأی تامین می‌گردد.
درونگر.[دُ گ َ] (اِخ) نام رودی واقع در شمال خراسان که از غرب به شرق در منطقه ای کوهستانی در شهرستان درگز جاری است و دهستان درونگر و آبادیهای اطراف محمدآباد را مشروب کند و حدود ۲۰ کیلومتری شرق محمدآباد از مرز ایران و ترکمنستان شوروی خارج می‌شود. ایستگاه آب‌شناسی آن در مهرماه ۱۳۲۹ در آبادی سنگ سوراخ از دهستان درونگر واقع در ۴۲ کیلومتری شمال غربی محمدآباد تأسیس شده‌است. و مختصات جغرافیایی آن ۵۸ درجه و ۴۵ دقیقه طول شرقی و ۳۷ درجه و ۳۶ دقیقه عرض شمالی است. طول رود تا ایستگاه آبشناسی ۸۰ کیلومتر است و حوزهٔ آبریز آن ۱۰۰۹ کیلومتر مربع و مقدار متوسط آب آن ۱/۱۰مترمکعب در ثانیه است. (از دائرةالمعارف فارسی).
چشمه‌های ابتدای دره در ادامه رودخانه‌ای را می‌سازند که شالیزارهای درونگر را سیراب می‌کند.
این روستا در دهستان درونگر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۴۳ نفر (۳۴خانوار) بوده‌است.
براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت دهستان درونگر ۳۲۹۶ نفر (۸۹۶ خانوار) بوده‌است. جمعیت این دهستان در سال ۱۳۹۰ به ۲۹۴۴ نفر رسیده‌است.
این روستا در دهستان درونگر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۲۶ نفر (۳۳خانوار) بوده‌است.
این روستا در دهستان درونگر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۶۶ نفر (۴۵خانوار) بوده‌است.
این روستا در دهستان درونگر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۶۵ نفر (۳۹خانوار) بوده‌است.
دره گز. [دَرْ رَ گ َ] (اِخ) بخش حومه ٔ شهرستان، از یک دهستان به نام دهستان مرکزی تشکیل شده و دارای ۱۷ آبادی بزرگ و کوچک می‌باشد که مجموع نفوس آن در حدود ۳۸۷۱ تن است. آب مزروعی کلیهٔ قراء از ۲۲ رشته قنات و رودخانهٔ درونگر تأمین می‌شود به اغلب قرای بخش اتومبیل می‌توان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۹).