دروازه نو

دروازه محمدیه یا دروازه نو تنها بازمانده از دروازه‌های قدیم تهران و در نزدیکی آن میدان محمدیه یا پاقاپوق یکی از پنج میدان مهمی بود که در تهران دوران قاجار ساخته شد. این میدان سپس به میدان اعدام و سپس دوباره به محمدیه نامیده شد که در جنوب تهران و خارج از شهر قرار داشت و محل اعدام مجرمین بود.

در آخرین سال پادشاهی محمد شاه قاجار و به سال ۱۲۶۳ قمری، دروازه‌ای در پاقاپوق تهران ساخته شد، که سپس دروازه نو یا دروازه محمدیه نامیده شد. این دروازه که در جنوب محله بازار تهران است، تنها دروازه‌ایست که همچنان پابرجاست. بر بدنه آن شیر طلایی به چشم می‌آید.

خیابان خیام، خیابانی در منطقه ۱۲ شهرداری تهران است. این خیابان شمالی-جنوبی از شمال به خیابان امام خمینی و از جنوب به خیابان شوش منتهی می‌شود. چهارراه گلوبندک در تقاطع این خیابان با خیابان پانزده خرداد و میدان محمدیه در تقاطع این خیابان با خیابان مولوی واقع شده‌اند. ورودی بازارهای دروازه نو، عباس‌آباد (مزینی) و پاچنار در این خیابان هستند. همچنین خط ۱ متروی تهران از این خیابان می‌گذرد و ایستگاه‌های متروی امام خمینی، پانزده خرداد، خیام، میدان محمدیه و شوش در این خیابان واقع شده‌اند.

دروازه نو (عربی: باب‌الجدید) جدیدترین دروازه ساخته‌شده در حضار دور شهر قدیم اورشلیم است. ساخت این دروازه ۱۸۸۷ شروع شد و ۱۸۸۹ به پایان رسید. عبدالحمید دوم این دیوار را به مناسبت حضور ویلهلم دوم احداث کرد.