دره مرادبیگ
معنی کلمه دره مرادبیگ در لغت نامه دهخدا

دره مرادبیگ

معنی کلمه دره مرادبیگ در لغت نامه دهخدا

دره مرادبیگ. [ دَرْ رَ م ُ ب َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان چهاربلوک بخش سیمینه رود شهرستان همدان. واقع در 4 هزارگزی جنوب همدان ، با 2261 تن سکنه. ( طبق سرشماری سال 1335 هَ. ش. ). آب آن از چشمه و رودخانه ٔدره مراد بیگ است. تا نزدیکی آبادی اتومبیل میتوان برد. تابستان مردم از شهر همدان برای هواخوری به باغات این ده میروند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

معنی کلمه دره مرادبیگ در فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان چهار بلوک بخش سیمینه رود شهرستان همدان

معنی کلمه دره مرادبیگ در دانشنامه عمومی

دره مرادبیگ یا دره مرادبیک بزرگ ترین درهٔ کوهستان الوند است و در جنوب شهر همدان قرار دارد. این دره برخلاف سایر دره های الوند مانند دره ماوشان رود ( نام دیگر دره امامزاده کوه ) و دره گنج نامه که در مسیر راه های باستانی قرار داشتند، در منطقهٔ بسته ای قرار دارد و آمدوشد در آن بسیار اندک بوده است. تنها راه ارتباطی راه مالروی انتهای دره است که از طریق درهٔ چشمه فرشه در فصول خشک سال با روستای پشت کوه ( یال غربی الوند ) امکان مراوده دارد. آثار یک روستای قدیمی در غرب این دره، در یکی دو کیلومتری شهر دره مرادبیگ به چشم می خورد.
از آب شدن برف ها و آب چشمه های فراوان در این دره رود الوسجرد تشکیل شده است. که مردم آن بیشتر لر و ترک و فارس می باشند.
از مکان های معروف دره مرادبیگ می توان به دره گرگ، دره غوله، دره حاج محمد ( حاجمد ) ، لیژه، چرچرآب، سیزده خانه، قلعه سیلوار، سر دوش، حمام خرابه، قرق، کندو خانه، منبع، پیررحمان و دره بهشت اشاره کرد.
شهر دره مرادبیگ یکی از زیباترین روستاهای همدان است. درهٔ گل زرد هم از دره های زیبای آن است.

جملاتی از کاربرد کلمه دره مرادبیگ

دره مرادبیگ یا دره مرادبیک بزرگ‌ترین درهٔ کوهستان الوند است و در جنوب شهر همدان قرار دارد. این دره برخلاف سایر دره‌های الوند مانند دره ماوشان‌رود (نام دیگر دره امامزاده کوه) و دره گنج‌نامه که در مسیر راه‌های باستانی قرار داشتند، که نام آن را مردمان محلی آن گذاشته آمد به آبشار اللودر منطقهٔ بسته‌ای قرار دارد و آمدوشد در آن بسیار اندک بوده‌است. تنها راه ارتباطی راه مالروی انتهای دره است که از طریق درهٔ چشمه فرشه در فصول خشک سال با روستای پشت کوه (یال غربی الوند) امکان مراوده دارد. آثار یک روستای قدیمی در غرب این دره، در یکی دو کیلومتری شهر دره مرادبیگ به چشم می‌خورد.
عارف باقی‌ماندهٔ عمر را در خانه‌ای اجاره‌ای در یک قلعهٔ کوچک در دره مرادبیگ با یک خدمتکار به صورت خودخواسته زندگی کرد؛ در حالی که دارایی او سه سگ و دو دست لباس کهنه بود. او در سال‌های پایانی با فقر دست به گریبان بود و اگرچه دوستان دور و نزدیک به او کمک می‌کردند این امر به روح آزادهٔ عارف آسیب می‌زد و او را شرمنده می‌ساخت.