معنی کلمه درخت بان در دانشنامه اسلامی
دیسقوریدس از وجود آن در عربستان و دیگر کشورهای مجاور آگاه بود.
جالینوس، در ذکر دارویی که از این درخت به دست می آمد، می گوید که آن دارو از بلاد عرب صادر می شد.
ابوحنیفه دینوری می نویسد که میوه آن، شوع نام دارد، طالبان و خریداران بسیار دارد و حتّی پیش از این که برسد آن را پیش خرید می کنند.
چوب آن، به دلیل سبکی، برای دیرکهای خیمه به کار می رفت.
درختِ بان بلند و باریک و چوب آن نرم است، لذا شعرای عرب واژه بان را به استعاره در وصف زنانِ جوانِ ظریف و بلند بالا به کار برده اند.
میوه بان
میوه بان، که یونانیان آن را به بالانُس مورپسیکه و رومیان به نام گلانس اونگوئنتاریا می شناختند، به مصارف گوناگون پزشکی می رسید.
بویژه روغن مرغوبی که از دانه های آن گرفته می شد برای درمان چندین بیماری پوستی به کار می رفت.
شیره میوه بان را به سرکه و آب می آمیختند و برای درمان درد قلب به اسب می دادند.
روغن بان، گذشته از مصرف پزشکی، در ساختن عطرها نیز بسیار به کار می رفت.