معنی کلمه دانه فشان در لغت نامه دهخدا
دانه فشان گشته بهر گوشه ای
رسته ز هر دانه او خوشه ای.نظامی.
دانه فشان
آتش فشان
آتش فشان . [ ت َ ف َ/ ف ِ ] (نف مرکب ) آن چیز یا آن کس که آتش
نمک فشان
نمک فشان . [ ن َ م َ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب ) نمک افشان . نمک پاش . که نمک
می فشان
می فشان . [ م َ / م ِ ف َ ](نف مرکب ) فشاننده ٔ می . || خون فشان . که
ملک فشان
ملک فشان . [ م ُ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب ) ملک فشاننده . ملک بخش : خدایگان سلاطین
مشک فشان
مشک فشان . [ م ُ / م ُ ف َ ] (نف مرکب ) آنکه مشک می افشاند و پراکنده می کند.
لعل فشان
لعل فشان . [ ل َ ف َ /ف ِ ] (نف مرکب ) فشاننده و پاشنده ٔ لعل : پای سهیل
بس دانه فشانی که کند چشم تو اهلی کز تخم غمش خرمنی اندوخته‌ای باز
دانه فشان گشته بهر گوشه ای
رسته ز هر دانه او خوشه ای.نظامی.
معنی کلمه دانه فشان در فرهنگ فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه دانه فشان
حاصل دهد ز دانه فشانی زمین پاک بی ابر از صدف در و گوهر طمع مدار
شکار نعمت دنیا نمی‌شود قانع بلی ز دانه فشانی کسی هما نگرفت
به خاک، دانه فشانی کنم به این امید که ایزدم کند از احتیاج زاد آزاد
گر چرخ ز انجم نشدی دانه فشان کی خرمن مهر و ماه حاصل کردی