خیال محال

درک حقیقت تو محالست بر خیال این آرزو کجا و خیال محال ما

امید جبه از و دارم و بسر دستار زهی تصور باطل زهی خیال محال

در جستجو چو موج سرابیم بی قرار آسودگی خیال محال است پیش ما

دل تنگ گشته‌ام ز دهانت که هست نیست ور نیست باز گو که خیال محال چیست

نیک پاداش بد نخواهد شد بگذر ایخواجه از خیال محال

از خیال محال دست بدار تا بدان بارگه بیابی بار

پدر گفت: ای پسر! خیال محال از سر به در کن و پای قناعت در دامن سلامت کش که بزرگان گفته‌اند دولت نه به کوشیدن است، چاره کم جوشیدن است.

گر میانش خال خواهد بود آن خیال محال خواهد بود

من و تصوّر ترک غمت خیال محال است خلاصی از ستم عشق احتمال محال است

هزار حسرت ممکن شکسته در دل ماند به جان خسته خیال محال تا چه کند!