خوش نسیم. [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] ( ص مرکب ) خوش باد. خوش رایحه. با نسیم فرح بخش. با رایحه نیکو : اگرچه مشک اذفر خوش نسیم است دم جان بخش چون بویت ندارد.خواجه عبداﷲ انصاری.ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز کز سر صدق می کند شب همه شب دعای تو.حافظ.شیراز و آب رکنی و این باد خوش نسیم عیبش مکن که خال رخ هفت کشور است.حافظ.
معنی کلمه خوش نسیم در فرهنگ فارسی
خوش باد خوش رایحه
جملاتی از کاربرد کلمه خوش نسیم
آن خوش نسیم کرد چو آهنگ بازگشت باز آمدم به خویش از آن سکر دلگشا
روز نرمی همچو سوسن خوش نسیم وقت تندی همچو توسن بد لگام
غبار آستانش از خوش نسیمی بسان ناف آهو مشک زایست
بود ز فکرم چمنی خوش نسیم لیک شد از تیشه غم نیم نیم
ای صبای خوش نسیم آخر بدم باد سردی بر من و گرمی ببر
زده سر ز باغ رویت چه گیاه خوش نسیمی که گل جنون شکفته ز نسیم آن گیاهم
مشام محمد به ما داد صله کشیم از یمن خوش نسیم خدایی
چون گل خوش نسیم من بزم مرا چو روضه کرد مطلب خوشنوا کجا باده خوشگوار کو!؟
ایگل خوش نسیم من رفتی و بلبل ترا گریه شب بحال خود آه سحر هم آنچنان