خودپسندانه

در نهایت این نقص اصلی زمین‌های مسطح و به‌طور کلی رد پوپولیستی مدرن از تخصص است. این یک دیدگاه هولناک ساده‌گرایانه از جهان است که (تا حدی از روی نادانی و تا حدی به دلیل استدلال انگیزه‌ای) تا پیچیدگی‌های واقعی تمدن ما را نادیده می‌گیرد. این در نهایت تنبلی، کودکانه و خودپسندانه است و در نتیجه سطح عمیقی از جهل در استدلال با انگیزه غرق می‌شود.

«از اینکه نتوانستم درس خود را ادامه بدهم اصلاً ناراحت نیستم چون حالا به جایش به عنوان نوازنده‌ای در گروهی موفق مشغول به کارم و با اینکه می‌دانم عقیده‌ام کاملاً خودخواهانه و خودپسندانه است اما باید بگویم من واقعاً برادر بزرگه بد هستم!»

بخش میانی نمایشنامه به مشاجره‌ای بین آگاممنون و کلوتایمنسترا مربوط می‌شود. کلوتایمنسترا که ریاکارانه، چهرهٔ همسری عاشق‌پیشه و چشم به راه شوهر را به خود گرفته، از آگاممنون می‌خواهد که همچون فاتحان راستین، با گذشتن از فرش ارغوانی (و یا سرخ) قدم به کاخ بگذارد. آگاممنون که این عمل را بسیار خودپسندانه می‌داند از انجام آن سر باز می‌زند: «مرا چون آفریده‌ای میرا خوشامد گویید نه چون یکی از ایزدان». اما در نهایت، با اصرار کلوتایمنسترا به این کار راضی شده و با گذشتن از روی فرشی ارغوانی، وارد کاخ می‌شود.