خشکی و تری

گردد ز خشکی و تری شاخ مختلف عام است ورنه فیض نسیم وصال دوست

به همت آسمان را قلعه کن باز به ملک خشکی و تری مکن ناز

گزیده رادی و مردی جوار همت اوست چنان که خشکی و تری جوار آتش و آب

به خشکی و تری و دریا و دشت بسی راه و بی راه را در نوشت

هر جاست خشکی و تری مست شراب عشق تو مست شراب عشق تو هر جاست خشکی و تری

در طب سنتی، به هر گیاه و ماده غذایی طبعی نسبت داده می‌شود. این طبع به گرمی و سردی، خشکی و تری تقسیم می‌شود و بر اساس آن، مواد غذایی برای درمان بیماری‌ها و حفظ سلامتی تجویز می‌شوند.

چشمهای من چو دریا گشت و لبها خشک ماند چون تو سلطان را چنین بد ملک خشکی و تری

سوی آن ملک، لشکر گشت راهی ز خشکی و تری چون مرغ و ماهی

مکن گرمی که این گرمی نماند حقیت خشکی و تری نماند

از روزه و از گریه چو یک کام و دو چشمش در بادیهٔ تقوا خشکی و تری نیست