خشک بند

وعده لطف و پیام بوسه ای در کار نیست می کند مکتوب خشکی زخم ما را خشک بند

گفت من کردم جوامردی بپند تا رهانم من ترا زین خشک بند

«نشکند بند و نگسلد پیمان بنده را خشک بند ظلم و اذی »

زلف صائب بر دل خونبار من رحمی نکرد از غبار خط مگر این زخم گردد خشک بند

زخمی که خشک بند توان کرد نعمتی است چشم مرا غباری ازین کاروان بس است

این گویدم که پای تو را به بود طلی وان گویدم که نه نه طلی چیست خشک بند