خس خس سینه

گشاد کننده برونش‌های استنشاقی از درمان‌های اولیه مورد استفاده هستند و در کل اندکی تأثیر دارند. دو نوع اصلی آن وجود دارد، بتا ۲ آگونیست و آنتی گولینرژیک؛ هر دو به صورت طولانی اثر و کوتاه اثر موجود می‌باشند. آن‌ها باعث کاهش تنگی نفس، خس خس سینه و محدودیت ورزش شده و کیفیت زندگی بهبود یافته را به همراه دارند. مشخص نیست آیا وضعیت پیشرفت بیماری موجود را تغییر می‌دهند یا خیر.

عطسه، آبریزش بینی، خارش و اشک آمدن از چشم‌ها، احساس خارش در سقف دهان و پشت گلو از نشانه‌های این نوع حساسیت هستند. با توجه به فصل ممکن است علائم شدیدتری مانند سرفه، خس خس سینه، تنگی نفس و در برخی موارد افسردگی، کم اشتهایی و اختلال خواب نیز نمایان شوند. همچنین به علت گرفتگی سینوس‌ها، سردرد نیز می‌تواند از دیگر علائم این حساسیت باشد.

از آنجایی که این دارو یک مهارکننده استیل کولین استراز است، علائم مواجهه با دیکلرووس شامل ضعف، سردرد، گرفتگی قفسه سینه، تاری دید، ترشح بزاق، تعریق، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، گرفتگی عضلات شکمی، سوزش چشم و پوست، انقباض چشم، انقباض چشم، آبریزش بینی، خس خس سینه، اسپاسم حنجره، سیانوز، بی اشتهایی، فاسیکولاسیون عضلانی، فلج، سرگیجه، آتاکسی، تشنج، فشار خون پایین (فشار خون پایین) و آریتمی قلبی.

کبودی یا خون‌ریزی غیرعادی، درد مفاصل، اسهال، درد شکمی، تهوع و استفراغ، زخم‌های دهانی یا زبانی، خارش یا ترشح واژن، یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان. یک واکنش حساسیتی نادر به سفیکسیم آنافیلاکسی است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجا که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، بثورات جلدی، کهیر، یا تورم‌های پوستی، تب، غش ناگهانی، ضربان قلب تند، یا خس خس سینه یا مشکل تنفسی، بلافاصله مصرف آنتی‌بیوتیک را قطع کرده با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

صدای رایج سارگپه سینه‌سیاه به صورت فریادهای خشن مکرر یا یخ یا فریاد تیز کوتاه توصیف می‌شود. ماده‌های بالغ نیز با صدای خس‌خس سینه از جفت خود درخواست می‌کنند تا با هم جفت شوند، لانه‌سازی کنند، غذا بجویند و از لانه دفاع کنند. سارگپه‌های جوان همچنین از صدای خس خس سینه برای درخواست غذا از والدین خود استفاده می‌کنند.